ମୁଁ କହିଲି – ମାଉସୀ, ଏତେବଡ଼ ନହବା କାମ ଭଲରେ ଭଲରେ ହେଇଗଲା। ଚାଲୁନ ସାଙ୍ଗ ହେଇ ମୋ କାରରେ ଯାଇ ପୁରୀ ଠାକୁର ଦର୍ଶନ କରି ଆସିବା। ଶନିବାର ଯିବା, ବୁଲାବୁଲି କରିବା, ପରଦିନ ସକାଳୁ ଠାକୁର ଦର୍ଶନ ସାରି ଫେରି ଆସିବା। ଶାନ୍ତିମାଉସୀ ମୋ ପାଖରୁ ଏମିତି ଗୋଟେ ପ୍ରସ୍ତାବ ଶୁଣି ଟିକେ ଥମଥମ ହେଇଗଲେ। ଲାଜେଇଯାଇ କହିଲେ – ଏ ମା, ତୁମ ସାଙ୍ଗେ ଗଲେ ସମସ୍ତେ ଜାଣିବେ.. କେତେ କଥା କହିବେ। ଏଇ ବୁଢ଼ୀ ବୟସରେ ମୋ ସାଙ୍ଗେ ବୁଲିବାକୁ କଣ ତୁମକୁ ଭଲ ଲାଗିବ ? | Odia Jouna Gapa (109)
ମୁଁ ଟିକେ ମୁହଁ ଶୁଖେଇ କହିଲି – କିଏ କାହିଁକି ଜାଣିବ ଯେ ? ମୁଁ ଜାଣିଚି ପରା ତୁମେ କିଛି ଗୋଟେ ବାହାନା କରି ମନା କରିବ। ତୁମର ମୋ ପ୍ରତି ସ୍ନେହ ଉପର ଦେଖାଣିଆ।
ମୋ କଥା ଶୁଣି ଶାନ୍ତିମାଉସୀ ଛେପ ଢ଼ୋକିଲେ। ଟିକେ ଚୁପ ରହି ମୁରୁକି ହସା ମାରି କହିଲେ – ଆଛା, ପୁରୀରେ ଖାଲି ଠାକୁର ଦର୍ଶନ କରିବା ନା ଆଉ କଣ କାମ ଅଛି ?
ମୁଁ ହସିଦେଇ କହିଲି – ଖାଇବା ପିଇବା ବୁଲିବା ଗପିବା। ମାଉସୀ,ମନା କରନି…ତୁମକୁ ମୋ ରାଣ।
ଭାଉଜ ବାଣ୍ଡ ଉପରେ ବସେଇ ଗେହିଲି | Odia Jouna Gapa
ଶାନ୍ତିମାଉସୀ ରାଣ୍ଡି ମାଇକିନା, ଭାରି ହୁସିଆର। ମୋ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ବୁଝିବାକୁ ତାଙ୍କୁ ବାକି ନଥିଲା। ସେ କିନ୍ତୁ ମୋତେ ଅସନ୍ତୁଷ୍ଟ କରିବାକୁ ଚାହିଁ ନଥିଲେ। ମୁହଁରେ ଲୁଗାକାନି ଚାପି ହସି ପକେଇ କହିଲେ – ଯାଃ ..ମୋ ସାଙ୍ଗେ ବୁଲିବାକୁ ଲାଜ ଲାଗିବନି ତୁମକୁ ? ତୁମେ କେଡ଼େ ସୁନ୍ଦରିଆ ମରଦ ଟୋକା ଟେ…ମୁଁ ଆସି ବୁଢ଼ୀ ହେଲିଣି।
ମୁଁ କହିଲି – ବୁଢ଼ୀ ନା ଆଉ କିଛି ? ସତ କହୁଚି ମାଉସୀ, ଏବେବି ତୁମେ ୩୫ ରୁ ବେଶୀ ଲାଗୁନ। ଖାଲି ସାମାନ୍ୟ ଟିକେ ମୋଟୀ ହେଇ ଯାଇଚ ଯାହା। | Odia Jouna Gapa (109)
ସେ ଚାରି ପଟକୁ ଟିକେ ଚାହିଁ ପକେଇ ହସି ଦେଇ କହିଲେ – ରବି ବାବୁ, ତୁମକୁ କଥାରେ ପାରି ହବନି। ତୁମ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ କଣ ମୁଁ ଜାଣି ସାରିଲିଣି। ହଉ, ମୁଁ ଯିବି ତୁମ ସାଙ୍ଗେ। ତୁମେ ଏତେ ସାହାଯ୍ୟ କରିଛ ଆମ ପାଇଁ। ତୁମ ମନ ଦୁଃଖ ହବାକୁ ଦେବିନି। ହେଲେ ଏକଥା ଯେମିତି ତୁମ ମୋ ଛଡା ତୃତୀୟ ଲୋକ କେହି ନଜାଣନ୍ତି। ଦି ତିନି ବର୍ଷ ହେଲାଣି ମୁଁ ବି ପୁରୀ ଆଡେ ଯାଇନି।
ମୁଁ କହିଲି – କାଲି ଶନିବାର, ମୋର ସେକଣ୍ଡ ସଟର ଡେ, ଛୁଟି। ତୁମେ ସକାଳ ଠିକ ୮ ଟା ବେଳକୁ ରିକ୍ସା କରି ବସଷ୍ଟାଣ୍ଡ ଆଡେ ଯିବ ..ମୁଁ ତୁମକୁ ବାଟରୁ ଉଠେଇନେବି। ତୁମେ ତ ଏମିତି ରାଜନୀତି କାମରେ ସବୁଆଡେ ଯାଉଛ। କେହି କିଛି ଭାବିବେନି।
ସେ ଫେଁ କିନା ହସି ପକେଇ କହିଲେ – ଭାରି ଚାଲାକ ତୁମେ। ଯାଅ ଶୀଘ୍ର। ସକାଳେ ଫୋନ କରିବ।
ସକାଳୁ ରେଡି ହେଇ ମୁଁ କାର ଧରି ବାହାରିଲି। ବସଷ୍ଟାଣ୍ଡ ରେ ଦେଖିଲି ଶାନ୍ତିମାଉସୀ ରିକ୍ସାରୁ ଓହ୍ଲଉଛନ୍ତି। କାନ୍ଧରେ ଭେନିଟି, ହାତରେ ଶାଢ଼ୀପଟା ବ୍ୟାଗ ଗୋଟେ। ବଢିଆ ସମ୍ବଲପୁରୀ ପାଟଟେ ପିନ୍ଧିଥାନ୍ତି ଟାଇଟ କରିକି। ମ୍ୟାଚ କରା ବ୍ଲାଉଜ। ଭାରି ସୁନ୍ଦର ଦିଶୁଥାନ୍ତି। ମୁଁ ହାତ ଠାରିଲି। ସେ ଚୁପକିନା ଆସି ମୋ ଗାଡ଼ିରେ ବସିଲେ। ମୁଁ ଡେରି ନକରି ଗାଡି ଷ୍ଟାର୍ଟ କରି ବାହାରିଲି।
ଭୁବନେଶ୍ୱର ପହଞ୍ଚିଲା ବେଳକୁ ଦିନ ୧୨। ବାଟରେ ବେଶୀ କଥା ହେଇନୁ। ସେ ଟିକେ ଚୁପଚାପ ରହୁଥାନ୍ତି। ଗୋଟେ ଭଲ ଏସି ରେଷ୍ଟୁରାଣ୍ଟ ରେ ଖାଇନେଲୁ। ତାପରେ ସିଧା ବାହାରିଲୁ ପୁରୀ।
ପହଞ୍ଚିଲା ବେଳକୁ ଦିନ ୩ଟା। ହୋଟେଲ ଆଗରୁ ବୁକ କରି ଦେଇଥିଲି। ବଢିଆ ଦାମୀ ହୋଟେଲ। ରୁମ ଭିତରେ ଦୁହେଁ ପଶିଲା ପରେ ମୁଁ ସାଙ୍ଗେସାଙ୍ଗେ କବାଟ ଲକ କରି ଶାନ୍ତିମାଉସୀଙ୍କୁ କୁଣ୍ଢେଇ ଧରିଲି। ସେ ଜୋରରେ ହସି ପକେଇଲେ, କହିଲେ – ଆରେ ବାବା, ଏମିତି ଉଚ୍ଛନ୍ନ କିଆଁ ? ମୁଁ କଣ ପଳେଇ ଯାଉଚି ? ରୁହ, ମୁଁ ବାଥରୁମରୁ ଫ୍ରେସ ହେଇକି ଆସେ। ତୁମେ ବି ଫ୍ରେସ ହୁଅ। ସମୁଦ୍ରକୂଳ ଆଡୁ ଟିକେ ବୁଲିକି ଆସିବା।
ମୁଁ ତାଙ୍କ ଓଠରେ ଗାଢୁଆ ଚୁମା ଟେ ଦେଇ କହିଲି – ମାଉସୀ, ତୁମେ ମୋତେ ପାଗଳ କରି ସାରିଲଣି। | Odia Jouna Gapa (109)
ସେ ଆଖି ନଚେଇ କହିଲେ – ଯାଃ ଏଇତି ପାଈଁ ମୋତେ ନେଇକି ଆସିଛ, ନୁହେଁ ? ଛାଡ଼। ଜୋରରେ ପରିଶ୍ରା ଲାଗିଲାଣି ମୋତେ।
ଦୁହେଁ ଫ୍ରେସ ହେଇକି ବାହାରିଲୁ ସମୁଦ୍ରକୂଳ ଆଡେ। ମୁଁ ସୁଯୋଗ ଦେଖି ପାଖ ଦୋକାନରୁ ବଟାଭାଙ୍ଗ ଦି ଟେଳା ପାଟିରେ ପକେଇଦେଲି। ଶାନ୍ତି ମାଉସୀଙ୍କର ଟିକେ ବୁଲିବାକୁ ଇଛା, ମୁଁ କିନ୍ତୁ ଜଲଦି ହୋଟେଲକୁ ଫେରି ତାଙ୍କ ସାଙ୍ଗେ ଘେଇଁ ହବାକୁ ଅସ୍ଥିର ହେଇ ପଡୁଥିଲି। ସନ୍ଧ୍ୟା ହେଲାରୁ ଫେରିଲୁ। ହୋଟେଲ ପାଖେ ତାଙ୍କୁ ଚାବି ଦେଇ ରୁମକୁ ପଠେଇଦେଇ କିଛି କାଜୁ, କୋଲଡ଼ ଡ୍ରିଙ୍କ ଆଉ ଫୁଲ ହ୍ବିସ୍କି ବଟଲ ଗୋଟେ କିଣିନେଲି। ପାଖ ମେଡ଼ିସିନ ଷ୍ଟୋରରୁ କଣ୍ଡମ ପ୍ୟାକେଟଟେ ବି ନେଇଗଲି।
ରୁମରେ ପହଞ୍ଚି କହିଲି – ମାଉସୀ ଆଜି ତୁମେ ବି ଦି ପେଗ ପିଇବ।
ସେ ଉଁହୁ ଉଁହୁ ହେଇ ହସି ପକେଇ କହିଲେ – ନା ବାବା ନା .. ମୋତେ ସେସବୁ କୁହନି।
ସେ ମିରର ପାଖେ ବସି ସଜ ହଉଥାନ୍ତି। ମୁଁ ରାତି ଖାଇବା ପାଈଁ ନାନ ଆଉ ବଟର ଚିକେନ୍ ଅର୍ଡର କରିଦେଲି। ଭାଙ୍ଗ ନିଶା ଧୀରେ ଧୀରେ ଚଢୁଥାଏ ମୋତେ। ଟିଭି ନିଉଜ ଦେଖୁ ଦେଖୁ ଦି ପେଗ ହ୍ବିସ୍କି ମାରି ମସ୍ତ ହେଇଗଲି। ରାତି ୮ଟା ବାଜିଲାଣି। ଶାନ୍ତିମାଉସୀ ମୋ ପାଖେ ଛିଡା ହେଲେ। ଓଃ …ସଜବାଜ ହେଇ ଖୁବ ମସ୍ତ ଲାଗୁଥାନ୍ତି। ମୁଁ ଉଠିପଡ଼ି ତାଙ୍କୁ କୁଣ୍ଢେଇ ଧରି ବେଡ଼ ଉପରକୁ ଟାଣିନେଲି।
ପାଗଳଙ୍କ ଭଳି ତାଙ୍କ ଗାଲ ଓଠ ବେକରେ ମୁଁହ ଘଷି ଚୁମା ମାରି ପକେଇଲି। ସେ ବି ମୋତେ ଜାବୁଡି ଧରିଲେ ଜୋରରେ। ମୋ କାନରେ ଫୁସଫୁସ ହେଇ କହିଲେ – ଓଃ ରବି ବାବୁ, ଡେରି କରନି।
ମୁଁ ତାଙ୍କ ଓଠ କାମୁଡି ଚୁଚୁମି ଦେଲି। ସେ ଲାଜେଇକି କହିଲେ – ଲାଇଟ ଟା ଲିଭେଇ ଦିଅନା ପ୍ଲିଜ, ଏଇ ଥରଟା।
ଇଛା ନଥିଲେ ବି ମୁଁ ଉଠିକି ଲାଇଟ ଲିଭେଇଦେଇ ଆସିଲି। ତାଙ୍କ ଶାଢ଼ୀ ସାୟା ବ୍ଲାଉଜ ସବୁ ଖୋଲି ତଳେ ପକେଇଦେଲି। ପୁରା ଲଙ୍ଗଳା ହବାକୁ ସେ ପ୍ରତିବାଦ କରିନଥିଲେ। ରୁମ ଭିତରଟା ଅନ୍ଧାର। ମୁଁ ହାତ ମାରିଲି ତାଙ୍କ ଜଙ୍ଘ ସନ୍ଧିରେ। ଚାରିପାଖ ଅଳ୍ପ ଅଳ୍ପ ବାଳ। ବିଆ ଫାଟରେ ଆଙ୍ଗୁଳି ପୁରେଇ ଦେଖିଲି। ଭିତରଟା ଲାଳେଇକି ଉଚ୍ଛନ୍ନ। ଶାନ୍ତିମାଉସୀ ଉଠିପଡ଼ି ମୋତେ ଜୋରରେ ଟାଣିନେଲେ ତାଙ୍କ ଉପରକୁ। | Odia Jouna Gapa (109), Odia Sex Stories.
ମୁଁ ବି ଅସମ୍ଭାଳ ହେଇ ପଡୁଥିଲି। ଡେରି ନକରି ତାଙ୍କ ଦି ଜଙ୍ଘ ମେଲାକରି ଧରି ଆଣ୍ଠୁମାଡ଼ି ହାମୁଡ଼ି ପଡିଲି। ବାଣ୍ଡ ଟୋପିକୁ ନେଇ ତାଙ୍କ ବିଆଫାଟ ତଳେଇକି ଲଗେଇ ମାଡିଦେଲି। ଉଃ ଉଃ ହେଇ ଶାନ୍ତିମାଉସୀ ହାତ ବଢ଼େଇ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଧରି ମୁଠେଇ ପକେଇ କହିଲେ – ହେ ଭଗବାନ…ତୁମ ଯନ୍ତ୍ରଟା ଏତେ ମୋଟା .. ମସ୍ତବଡଟେ ହେଇଚି.. ଆସ୍ତେକି ପୁରାଅ। ମୁଁ ୧୦ ବର୍ଷ ହେଲାଣି ଭିତରେ ନେଇନି। ଆଗ ଆସ୍ତେ କି ପୁରାଅ।
ତାପରେ ସେ ନିଜେ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ହାତରେ ଧରି ତାଙ୍କ ବିଆ ମୁହଁରେ ଲଗେଇ ଦେଲେ। ମୁଁ ଆସ୍ତେ ଆସ୍ତେ ପିଚା ହଲେଇ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ପୁରା ମୂଳ ଯାଏଁ ପୁରେଇଦେଲି।
ଖୁବ ମସ୍ତ ହେଇ ମୁଁ ଶାନ୍ତିମାଉସୀଙ୍କୁ ପିଠିତଳୁ ଜାବୁଡି ଧରି ତାଙ୍କ ଓଠକୁ ଚୁମା ଦେଇ କହିଲି – ମାଉସୀ, ଭିତରେ ବୀଜ ବାହାରିଲେ କିଛି ଅସୁବିଧା ହବନି ତ ? କଣ୍ଡମ ବି ଅଛି।
ସେ ହସ ଚାପି କହିଲେ – କିଛି ହବନି। ମୋର ୩ ବର୍ଷ ହେଲାଣି ମେନସ ବନ୍ଦ ହେଲାଣି। ଆରାମରେ କର। | Odia Jouna Gapa (109).
